Posttraumatische dystrofie

Een posttraumatische dystrofie (ook wel Südeckse dystrofie of sympathische reflexdystrofie genoemd) is een stoornis van het sympathische zenuwstelsel. Dit is een deel van het zenuwstelsel dat niet direct onder invloed staat van onze wil en dat allerlei processen stuurt, zoals bijvoorbeeld de mate van doorbloeding van de verschillende weefsels en de zweetproduktie.

Het is een zeer pijnlijk, en in het ergste geval invaliderend, ziektebeeld. Vaak ontstaat het na een relatief geringe aandoening, zoals een enkelverstuiking of een polsbreuk, of na een operatie. Soms ontstaat het spontaan.

De symptomen bestaan uit verschijnselen die eigenlijk niet goed te verklaren zijn: een zeer hevige pijn, zwelling, roodheid of een blauwe verkleuring van de huid en gewrichtsverstijving. Het aangedane lichaamsdeel kan warm of juist koud aanvoelen, plaatselijk gaan transpireren en haren en nagels van de voet of hand kunnen sneller gaan groeien.

Deze klachten verergeren bij het gebruik van de arm of het been. Ook aanraking, koude-, warmte- en pijnprikkels, vermoeidheid en emoties doen de klachten toenemen. Als de ziekte lang aanhoudt kunnen afwijkingen ontstaan aan gewrichten met als gevolg dat het betreffende lichaamsdeel steeds moeilijker kan worden bewogen. Ondanks intensief onderzoek naar deze aandoening, is nog niet bekend hoe de dystrofie ontstaat. Therapie en/of oefeningen zijn noodzakelijk om het aangedane lichaamsdeel, binnen de pijngrens, te blijven bewegen.